Nora (41), alleenstaande moeder van drie kinderen (2, 6, 11 jaar oud), leeft met de uitdagingen van financiële onzekerheid. Ondanks haar inkomen moet zij met haar kinderen creatief omgaan met haar beperkte budget. Nora: "De laatste 4-5 dagen in de maand, zit ik krap. Op dat moment kijk ik hoeveel geld er nog is en wat ik nog moet hebben. Ik moet dan heel bewust boodschappen doen."
Ondanks de financiële moeilijkheden blijft Nora positief en vindt ze creatieve oplossingen om rond te komen. Ze maakt bijvoorbeeld een weekmenu en zoekt actief naar aanbiedingen. “Negen op de tien keer vinden de kinderen de crisismaaltijden toch altijd het lekkerst,” zegt Nora lachend.
Nora beschermt haar kinderen. Ze laat de financiële moeilijkheden niet merken. ”Je ziet het niet aan de broodtrommels van mijn kinderen. Ja, aan het einde van de maand ziet de broodtrommel er net iets anders uit” Soms moet ik nee zeggen als de kinderen om bepaalde etenswaren vragen. Ik leg dan altijd op een begrijpelijke manier uit waarom het niet kan.”
Sinds november 2024 maakt Nora gebruik van een boodschappenkaart via het Programma Schoolmaaltijden. ”Die kaart geeft lucht, ademruimte. Hierdoor kan ik vaker ‘ja’ tegen mijn kinderen zeggen als zij bijvoorbeeld om duurder fruit vragen.”
Nora ontvangt af en toe ook ondersteuning van haar familie, maar ze wil hen niet te veel belasten. “Ik geef niet bij mijn familie aan dat ik geen geld heb. Zij weten dat helemaal niet. Iedereen heeft zijn eigen rugzak en kruisjes,” legt Nora uit.
Ondanks de beschikbare ondersteuning ervaart Nora veel schaamte wanneer zij hulp moet vragen. “Ik weet dat er meer ouders zijn die voedselhulp nodig hebben maar het niet durven aan te vragen. Dat er hulp is durf ik te delen, maar dat ik het ook gebruik vind ik moeilijker om te vertellen. Er zit toch een soort taboe op.” Voor veel mensen vormt schaamte een drempel om voedselhulp te vragen. Met als gevolg dat niet iedereen de ondersteuning ontvangt die ze nodig hebben.
Het beeld wat mensen van armoede hebben versterkt de schaamte. ”Ik kan het niet echt armoede noemen waar ik in leef, want ik heb wel een koelkast en een dak boven mijn hoofd. We zien allemaal de beelden waar mensen dat helemaal niet hebben, dus ik ben nog steeds gewoon gezegend. Toch denk ik aan het einde van de maand: hoe ga ik de boodschappen doen?”
Dankzij een andere ouder kent Nora de boodschappenkaart. Het onderwerp werd bespreekbaar en daardoor heeft Nora de stap gezet om ook de kaart aan te vragen.
Nora heeft hoop voor de toekomst. Ze volgt een interne opleiding om haar kansen op een betere baan te vergroten en streeft naar meer financiële onafhankelijkheid. Uiteindelijk hoopt Nora een baan te vinden met een mooi salaris, zodat ze minder afhankelijk is van ondersteuning.
Het verhaal van Nora laat zien hoe schaamte een drempel kan vormen voor mensen in voedselnood. Begrip en ondersteuning is van belang, zodat meer mensen de hulp durven te vragen die ze nodig hebben. Tegelijkertijd toont Nora de waarde van veerkracht en creativiteit in moeilijke tijden. Taboes doorbreken en open zijn over financiële mogelijkheden, zorgt ervoor dat meer mensen om hulp durven vragen. Kleine gebaren, zoals het delen van informatie over een boodschappenkaart, maken een verschil in iemands leven. jaar oud), leeft met de uitdagingen van financiële onzekerheid. Ondanks haar inkomen moet zij met haar kinderen, creatief omgaan met haar beperkte budget. Nora: “De laatste 4-5 dagen in de maand, zit ik krap. Op dat moment kijk ik hoeveel geld er nog is en wat ik nog moet hebben. Ik moet dan heel bewust boodschappen doen.”
Belle de Jong, leerling van het Pleysiercollege Den Haag, heeft namens 350.000 medeleerlingen een groot ‘bedankbord’ overhandigd aan Tweede Kamerleden. Mede dankzij hun inzet blijft het Programma Schoolmaaltijden namelijk bestaan.
Amparo de Bruijn-Wols (35) en haar gezin hadden de wind in de rug. Met een bloeiende eigen onderneming konden zij samen de wereld aan. Maar toen haar man door een hartinfarct in het ziekenhuis belandde, stortte alles in. Amparo moest het faillissement aanvragen voor het bedrijf. “We hadden ineens een gat van 1.500 euro per maand.” Het gezin – met drie kinderen – raakte in grote financiële problemen door de gezondheid van de vader, maar kon nergens terecht voor hulp: “We vielen constant buiten de boot omdat we net niet aan alle voorwaarden voldeden”, legt Amparo uit. Het werd steeds moeilijker om de kinderen voldoende en gevarieerd eten mee te geven naar school. “Je kinderen staan bovenaan, wat er ook gebeurt. Maar je bent voortdurend bezig met puzzelen en gaten opvullen om ze eten te kunnen geven.”
Nu de Miljoenennota op Prinsjesdag is gepresenteerd weten we het zeker: de schoolmaaltijden gaan door! In de begroting is structureel 135 miljoen euro opgenomen voor schoolmaaltijden. “Dit is supergoed nieuws voor die 350.000 kinderen voor wie schoolmaaltijden het verschil maken tussen wel of niet met honger in de klas zitten”, zegt Hans Spekman, directeur van het Jeugdeducatiefonds dat het Programma Schoolmaaltijden samen met het Nederlandse Rode Kruis uitvoert. “Schoolmaaltijden dragen bij aan het vergroten van kansengelijkheid, het verminderen van (kinder)armoede en het bevorderen van een gezonde leefstijl onder kinderen. Gelukkig ziet de politiek dit ook in.”
Een mozaïek van kindertekeningen die samen een bord met eten vormen, siert vandaag de achterkant van het Algemeen Dagblad. In de paginagrote advertentie roepen 350.000 kinderen de politiek op om door te gaan met schoolmaaltijden. De tijd dringt om te voorkomen dat kinderen straks met honger in de klas zitten. Hoewel de meeste scholen weer zijn begonnen en het regeerprogramma bijna gepresenteerd wordt, is het nog steeds onduidelijk of het Programma Schoolmaaltijden na december 2024 wordt voortgezet. Leerlingen, ouders en leerkrachten maken zich grote zorgen en deden dan ook massaal mee aan een door het Jeugdeducatiefonds geïnitieerde tekeningenactie.
